1984

Comment 1:

درحقیقت من این کتابو نفهمیدم. با خوندن ریویوهای دوستان هم بیشتر فهمیدم نفهمیدم. درباره تنها چیزی که میتونم بنویسم، داستانه. اونقد برام سختخوان بود که کلی طول کشید تمومش کنم و وقتی کتابی بیشتر از سه چار روز دستم میمونه، حس میکنم دارم از فضاش فاصله میگیرم و باهاش کلنجار میرم. ولی واقعاً 1984 چیزی بود که شکنجهم میکرد. هر بیست صفحهش قدر صد صفحه ازم انرژی میگرفت. من درباره خیلی چیزا نمیدونم که این داستان سیلی محکمی بهخاطرشون بهم زد. هرچند که صد صفحه آخرو یه روزه خوندم و دیگه متوجه خیلی چیزاش شده بودم

Comment 2:

فضای آخرالزمانی رمان ۱۹۸۴ از همان ابتدا خواننده را مجبور میکند که تحتتأثیر قرار بگیرد، دلش مچاله شود، رنج ببرد از زمانهای که انگار دیر یا زود فرا میرسد و او را هم مثل وینستون اسمیت مجبور میکند که به ناظر کبیر مهر بورزد! تمام کتابهایی که در سبک سایبرپانک نوشته میشوند قرار است خوانندگانشان را به فکر فرو ببرند و وادارشان کنند به تأمل درباره اینکه چقدر تا ظهور این مدینه فاسده زمان مانده؟ با این همه نمیتوانم بگویم که ۱۹۸۴ کاملاً من را مبهوت کرد.

Read More >